نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست

در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته ست

نمی دانم چه می خواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد

گهی در خاطرم می جوشد این وهم
ز رنگ آمیزی غمهای انبوه
که در رگهام جای خون روان است
سیه داروی زهرآگین اندوه

فغانی گرم وخون آلود و پردرد

فرو می پیچیدم در سینه تنگ
چو فریاد یکی دیوانه گنگ
که می کوبد سر شوریده بر سنگ

سرشکی تلخ و شور از چشمه دل
نهان در سینه می جوشد شب و روز
چنان مار گرفتاری که ریزد
شرنگ خشمش از نیش جگر سوز

پریشان سایه ای آشفته آهنگ
ز مغزم می تراود گیج و گمراه
چو روح خوابگردی مات و مدهوش
که بی سامان به ره افتد شبانگاه

درون سینه ام دردی ست خونبار
که همچون گریه می گیرد گلویم
غمی ‌آشفته دردی گریه آلود
نمی دانم چه می خواهم بگویم

هوشنگ ابتهاج

شبی که آواز نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم

تو ای پری کجایی
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان
دری نمی گشایی

من همه جا، پی تو گشته ام
از مه و مهر نشان گرفته ام
بوی تو را ز گل شنیده ام
دامن گل از آن گرفته ام

تو ای پری کجایی
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان
دری نمی گشایی

دل من سرگشته توست
نفسم آغشته توست
به باغ رویاها چو گلت بویم
بر آب و آیینه چو مهت جویم

تو ای پری کجایی

در این شب یلدا ز پی ات پویم
ز خواب و بیداری سخنت گویم

تو ای پری کجایی

مه و ستاره درد من می دانند
که همچو من پی تو سر گردانند
شبی کنار چشمه پیدا شو
میان اشک من چو گل وا شو

تو ای پری کجایی
که رخ نمی نمایی
از آن بهشت پنهان
دری نمی گشایی

هوشنگ ابتهاج

  دانلود آهنگ با صدای قوامی

  دانلود آهنگ با صدای محمد اصفهانی

امشب در ســر شـوری دارم            امشب در دل نوری دارم

باز امشــب در اوج آسمـــانم            رازی باشد با ستارگـانم

امشب یکسر شوق و شورم            از این عالـــم گویی دورم 

از شادی پـــر گیـــرم که رسم بــه فلــک         سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمانهـــــا غوغـــــا فکنـم           سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یکسر شوق و شورم           از این عالــم گویـــی دورم

با ماه و پروین سخنــی گویم           وز روی مه خود اثری جویم

جــــان یابــــم زیــــن شبهــــــا

ماه و زهره را به طرب آرم     از خود بیخبرم زشعف دارم

نغمه ای بر لبهــــا

امشب یکسر شوق و شورم       از این عالــــم گویـــــــی دورم

کریم فکور

  دانلود آهنگ غوغای ستارگان  با صدای محمد اصفهانی

ای مردمان بگویید آرام جان من کو 
            راحت‌فزای هرکس محنت‌رسان من کو 
                                    من مهربان ندارم نامهربان من کو

نامش همی نیارم بردن به پیش هرکس
                   گه‌گه به ناز گویم سرو روان من کو
                                    من مهربان ندارم نامهربان من کو

در بوستان شادی هرکس به چیدن گل
            آن گل که نشکنندش در بوستان من کو 
                                    من مهربان ندارم نامهربان من کو

جانان من سفر کرد با او برفت جانم
                باز آمدن از ایشان پیداست آن من کو
                                    من مهربان ندارم نامهربان من کو

انوری ابیوردی

تقاص چی رو می گیری که تا اینجا کشوندیمون

کجای راهو کج رفیتم که تا اینجا رسوندیمون

اگه من جای تو بودم میون این همه دردم

یه روز از چشم این مردم تو رو پنهون نمی کردم

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثل مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثه من بود

اگه دلگیری از دنیا منم مثل تو آشفتم

ولی من جای تو بودم ،به مردم راست می گفتم

یه دردی سوخت تو سینه ام که تو از خاطرم بردی

من اون زخمی رو خوردم که تو از حس کردنش  مردی

تقاص دل کشی های یه آدم تو همین دنیاس

بذار ما رو بسوزونن ،جهنم تو همین دنیاس

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثل مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثه من بود…

روزبه بمانی

چه در دل من چه در سرتو

من از تو رسیدم به باور تو

تو بودی و من به گریه نشستم برابر تو

به خاطر تو به گریه نشستم بگو چه کنم

با تو  شوری در جان ، بی تو جانی ویران

از این  زخم پنهان ، می میرم

نامت در من باران ، یادت در دل طوفان

با تو امشب پایان می گیرم

نه بی تو سکوت ، نه بی تو سخن

به یاد تو بودم ، به یاد تو من

ببین غم تو  رسیده به جان و دویده به تن

ببین غم تو رسیده به جانم بگو چه کنم

با تو شوری در جان، بی تو جانی ویران

از این زخم پنهان  می میرم

عبدالجبار کاکایی